

علائم و نشانه های سندروم تونل کارپال

سندروم تونل کارپال یکی از دلایل رایج گزگز، درد و بی حسی در انگشتان دست است و زمانی رخ می دهد که عصب مدیان به عنوان عصبی که حس انگشت شست و سایر انگشتان (بهجز انگشت کوچک) را تأمین می کند، تحت فشار قرار گیرد. عصب مدیان از تونل کارپال (یک مسیر باریک متشکل از استخوان و رباط)، عبور می کند و هرگونه تورم در مچ دست می تواند این تونل را تنگ کرده و به عصب آسیب برساند.
تشخیص زودهنگام این بیماری، از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا دریافت درمان مناسب در مراحل اولیه می تواند روند بهبودی را تسریع کند. همچنین شناخت علائم سندروم تونل کارپال و مراجعه سریع به پزشک، از تشدید مشکل و بروز عوارض طولانیمدت جلوگیری می کند.
علائم سندروم تونل کارپال مچ دست چه مواردی است؟
سندروم تونل کارپال بسته به مرحله و شدت خود، علائم متفاوتی دارد. برای آشنایی با علائم اولیه، علائم پیشرفته و علائم درمان نشده سندروم تونل کارپال، در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.
علائم اولیه سندروم تونل کارپال
- سوزش، بیحسی و سوزنسوزن شدن: معمولا در انگشتان شست، اشاره و وسط رخ می دهد.
- درد در دست یا انگشتان: اغلب در شب شروع شده و ممکن است باعث بیدار شدن از خواب شود.
- ورم کاذب انگشتان: فرد احساس می کند انگشتان متورم شدهاند، اما ظاهراً تغییری دیده نمی شود.
- تکان دادن دست برای کاهش علائم: بسیاری از افراد احساس می کنند باید مچ یا دست خود را تکان دهند تا علائم کاهش یابد.
علائم پیشرفته سندروم تونل کارپال
- درد و سوزنسوزن شدن که به ساعد یا شانه می رسد: این درد ممکن است به قسمت های بالاتر از مچ گسترش یابد.
- احساس شوک الکتریکی در انگشتان: بهطور ناگهانی احساس شوک یا برقگرفتگی خفیف در انگشتان ایجاد می شود.
- ضعف در گرفتن اشیا: نگه داشتن اشیای کوچک سخت می شود.
- افتادن مکرر اشیا از دست: به دلیل کاهش کنترل دست یا ضعف عضلانی، رخ می دهد.
- مشکل در کار با اشیای کوچک: مثل بستن دکمه لباس یا کشیدن زیپ شلوار و ژاکت.
علائم شدید و درماننشده سندوم تونل کارپال
- از دست دادن عضله در پایه شست: عضلات شست تحلیل می روند و ظاهرا کوچک تر می شوند.
- ناتوانی در تشخیص دما با لمس: فرد نمی تواند تفاوت بین اشیای گرم و سرد را تشخیص دهد.
- درد مزمن در مچ و دست: درد مداوم حتی در حالت استراحت.
- آسیب دائمی عصبی: در موارد شدید، آسیب عصبی جبران ناپذیر می شود و عملکرد طبیعی دست را مختل می کند.
اگر علائم اولیه سندروم تونل کارپال نادیده گرفته شوند، بیماری پیشرفت می کند و ممکن است به کاهش عملکرد دست و مشکلات جدی تری منجر شود. بنابراین درمان زودهنگام برای جلوگیری از آسیب دائمی ضروری است.
آیا بی حسی دست می تواند از علائم سندروم تونل کارپال باشد؟
بله، بی حسی دست نیز یکی از علائم اصلی سندروم تونل کارپال است. این بی حسی معمولا در انگشت شست، اشاره، وسط و بخشی از انگشت حلقه احساس می شود اما انگشت کوچک درگیر نمی شود. در مراحل پیشرفته تر، این بی حسی ممکن است منجر به عدم تشخیص دما یا ناتوانی در نگه داشتن اشیاء شود.
گزگز و ضعف دست ارتباطی با علائم سندروم تونل کارپال دارند؟
گزگز و ضعف دست از علائم رایج سندروم تونل کارپال محسوب می شوند. افراد مبتلا به این سندروم معمولا در انگشت شست، اشاره، وسط و بخشی از انگشت حلقه احساس گزگز یا حتی شوک الکتریکی دارند. این علائم اغلب هنگام انجام فعالیت هایی مانند گرفتن فرمان خودرو، نگه داشتن تلفن یا خواندن روزنامه بروز پیدا می کنند و حتی ممکن است در طول شب، فرد را از خواب بیدار کنند.
ضعف عضلات دست همچنین می تواند منجر به افتادن ناگهانی اشیا شود؛ این وضعیت معمولا به دلیل بی حسی یا کاهش قدرت ماهیچه هایی است که تحت کنترل عصب میانی قرار دارند.
ارتباط درد شدید با سندروم مچ دست
درد شدید می تواند یکی از نشانه های سندروم تونل کارپال باشد که در مراحل اولیه معمولا به صورت دردی خفیف هنگام خواب ظاهر می شود. بسیاری از بیماران به دلیل بی حسی یا درد شدید از خواب بیدار شده و مجبور می شوند دست های خود را تکان دهند تا احساس بهتری داشته باشند.
با پیشرفت بیماری، درد می تواند به شکل شوک های الکتریکی به بازو سرایت کند و حتی تا آرنج، شانه و بالای بازو گسترش یابد. در مراحل پیشرفته سندروم تونل کارپال، ممکن است درد کاهش یابد، اما این به معنای آسیب جدی به عصب مدیان و کاهش عملکرد دست است.
بنابراین عدم درمان به موقع می تواند منجر به بی حسی دائمی و ضعف شدید در دست شود و مراجعه زودهنگام به پزشک برای جلوگیری از پیشرفت این مشکل، ضروری است.
در صورت داشتن علائم سندروم تونل کارپال به چه پزشکی مراجعه کنیم؟
در صورتی که علائم سندروم تونل کارپال را تجربه می کنید، در اولین گام باید به یک پزشک عمومی مراجعه کنید. اگر به بررسی تخصصی نیاز باشد، پزشک شما را به متخصص ارتوپدی یا جراح دست ارجاع می دهد تا مشکلات مربوط به مچ دست و اعصاب آن بررسی شوند. در برخی موارد، ممکن است برای ارزیابی دقیق تر، از متخصص مغز و اعصاب یا نورولوژیست کمک گرفته شود؛ زیرا این متخصصان قادر هستند که عملکرد عصب مدیان را بررسی و درمان های لازم را به شما توصیه کنند. تشخیص زود هنگام و شروع درمان مناسب می تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند و به بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک کند.