عوارض و خطرات جراحی تنگی کانال نخاعی

هر جراحی با برخی از عوارض ها همراه است که می تواند در عین تمامی مزایا و درمانی که برای بیمار در پی دارد، خطرآفرین نیز باشد. در جراحی تنگی کانال نخاعی، علاوه بر خطراتی که در حین جراحی یا پس از آن افراد را تهدید می کند، بیهوشی نیز می تواند عوارضی را در پی داشته باشد.

مشکلات ناشی از بیهوشی، عفونت های پوستی یا عمیق در زخم جراحی، لخته شدن خون، آسیب عصبی و ضعف، بی حسی یا فلج و پارگی در بافت فیبری که طناب نخاعی و عصب نزدیک نخاع را می پوشاند که از این دسته عوارض و خطرات جراحی تنگی کانال نخاعی هستند. در ادامه هر یک از این موارد را شرح می دهیم، با ما همراه باشید.

عوارض بیهوشی

اکثریت جراحی ها از جمله جراحی تنگی کانال نخاع نیاز به انجام برخی از انواع بیهوشی ها قبل از جراحی دارند. ساده ترین نوع بی حسی، بی حسی موضعی است که با تزریق دارویی مانند نووکائین در اطراف ناحیه عمل جراحی، پوست و بافت اطراف را بی حس می کند، انجام می شود. در مقابل پیچیده ترین شکل بیهوشی، بیهوشی عمومی است که باعث می شود بیمار در طول عمل جراحی به طور کامل به خواب رود. اکثر عمل های ستون فقرات نیاز به بیهوشی عمومی دارند.

در عین حال که افراد در انواع بیهوشی، دستگاه‌های مخصوص به سیستم تنفسی افراد متصل شده و به کنترل علائم حیاتی می پردازد و در طول جراحی متخصص بیهوشی فرد را تحت مراقبت قرار می دهد، ممکن است مشکلات ناشی از واکنش به داروهای مورد استفاده در طول جراحی یا پس از آن خود را نشان دهد. این مشکلات می تواند مواردی مانند آریتمی قلبی یا ایست تنفسی در حین جراحی و پس از عمل مواردی چون سردرد، عفونت ریه به‌خصوص در سیگاری‌ها، گیجی، اختلال حافظه و درد عضلات و تهوع باشد.

لخته شدن خون و تورم عروق

پس از جراحی ممکن است لخته های خون در رگ های اطراف ایجاد شود، ممکن است در این نواحی تورم عروق رخ دهد. این یک مشکل رایج پس از بسیاری از انواع روش های جراحی از جمله جراحی تنگی کانال نخاعی است. این لخته‌های خون در وریدهای بزرگ ساق پا تشکیل می‌شوند و ممکن است به رشد خود ادامه دهند و تا وریدهای ران و در برخی موارد به داخل سیاهرگ‌های لگن گسترش یابند.

دلیل ابتلا به این عارضه پس از جراحی این است که ابتدا بدن در تلاش است تا خونریزی مرتبط با جراحی را متوقف کند و مکانیسم لخته شدن بدن در این دوره بسیار بیش فعال است که نهایتا باعث لخته شدن خون و تورم می شود.

لخته های خونی که سیاهرگ های عمقی پاها را پر می کنند، جریان طبیعی خون وریدی را از پاها به سمت قلب متوقف می کنند. این باعث تورم و درد، در پای آسیب دیده می شوند. اگر لخته خون داخل ورید حل نشود، تورم ممکن است مزمن شده و باعث ناراحتی و تورم دائمی شود.

مشکلات ریوی

موفقیت جراحی تنگی کانال نخاعی در گرو مراقبت از ریه ها پس از آن است. مهم است که ریه‌های شما پس از جراحی بهترین عملکرد خود را داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که اکسیژن زیاد به بافت‌های بدن که در تلاش برای بهبود هستند، می‌رسانند.

ریه ها اصولا پس از جراحی به درستی عمل نمی کنند و این می تواند منجر به کاهش سطح اکسیژن خون و حتی ایجاد ذات الریه (عفونت در ریه) شوند. پس از جراحی اصولا توصیه می شود بیمار مکرر نفس عمیق بکشد و بیش از حالت عادی سرفه کند. بلند شدن از رختخواب و تحرک سبک، به ریه ها اجازه می دهد تا خیلی بهتر کار کنند.

عفونت

پس از جراحی تنگی کانال نخاعی خطر عفونت وجود دارد. عفونت اصولا در کمتر از 1٪ از جراحی های ستون فقرات رخ می دهد اما در صورت ایجاد این عارضه خطراتی بدن را تهدید می کند بنابراین بهتر است اقدامات مناسب در جهت جلوگیری انجام شود. عفونت می تواند فقط در برش پوست باشد یا می تواند عمیق تر گسترش یابد و نواحی اطراف نخاع و مهره ها را درگیر کند.

عفونت زخم که فقط برش پوست را درگیر می کند یا عفونت های سطحی، نسبت به عفونت عمیق تر، درمان آسان تری دارند. جراحان اصولا تمام اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از عفونت انجام می دهند. اگر زخم جراحی قرمز، داغ و متورم شود و خوب نشود، ممکن است عفونی شود. عفونت ها معمولا باعث افزایش درد می شوند. ممکن است بیمار پس از جراحی علائم عفونت مانند تب و لرز را داشته باشد، زخم ممکن است مایع شفاف یا چرک زرد رنگ ترشح کند و تخلیه زخم اصولا بوی بدی به همراه دارد.

آسیب نخاعی

هر زمان جراحی تنگی کانال نخاعی انجام شود، خطر آسیب به نخاع وجود دارد. این امر می تواند منجر به آسیب های جدی به اعصاب یا پوشش استخوانی نخاع شود. طناب نخاعی، ستونی از اعصاب است که مغز را با بقیه بدن متصل می کند و به فرد امکان می دهد حرکات خود را کنترل کند. اعصاب در هر ناحیه از نخاع به قسمت های خاصی از بدن متصل می شوند. آسیب به طناب نخاعی می تواند باعث فلج شدن در برخی از نواحی شود این آسیب به آن بستگی دارد که کدام اعصاب نخاعی تحت تاثیر قرار می گیرند.

درد مداوم

یکی از شایع ترین عوارض جراحی تنگی کانال نخاع این است که پس از آن تمام دردهای نخاعی بیمار از بین نمی رود. در برخی موارد، ممکن است حتی درد افزایش یابد. اطلاع از این امر قبل از جراحی کمک می کند فرد تصمیم بهتری بگیرد. توصیه می شود آن را به طور مفصل با جراح خود در میان بگذارید که قادر خواهد بود تا حدی به شما ایده بدهد و این امکان وجود دارد که به آرامشی که انتظار دارید دست یابید.

اختلال عملکرد جنسی

طناب نخاعی و اعصاب نخاعی سیگنال‌های عصبی را حمل می‌کنند که به بقیه بدن شما اجازه می‌دهد تا کار کند، احساس کند و حتی رابطه جنسی داشته باشد. در طی روند جراحی تنگی کانال نخاعی، آسیب به نخاع و اعصاب اطراف نخاع می تواند مشکلات زیادی ایجاد کند. اگر عصب متصل به ناحیه لگن آسیب ببیند، می تواند باعث اختلال عملکرد جنسی شود.

آرتروز کاذب

این اصطلاح برای توصیف شکستگی استخوانی که التیام نیافته یا تلاشی برای همجوشی که موفقیت آمیز نبوده است، پس از جراحی تنگی کانال نخاعی استفاده می شود. آرتروز کاذب معمولاً به این معنی است که حرکتی بین دو استخوان وجود دارد که باعث این عارضه می شود که باید اصلاح شود. هنگامی که مهره های درگیر در یک همجوشی جراحی بهبود نمی یابند و به هم جوش نمی خورند، معمولاً درد ادامه دارد.

در صورتی که این عارضه پس از عمل رخ دهد، درد ممکن است با گذشت زمان افزایش یابد. پس از جراحی، این عدم همجوشی، می تواند باعث شود پیچ ها و میله ها بشکنند و منجر به افزایش درد و سوزش شود. در صورت مواجهه با آرتروز کاذب ممکن است به جراحی مجدد نیاز پیدا شود. جراح در این شرایط ممکن است پیوند استخوان بیشتری اضافه کند یا یک محرک الکتریکی برای تلاش بهبود فیوژن اضافه کند.

آیا ممکن است باعث فلج شود؟

احتمال فلج شدن بیماران پس از جراحی تنگی کانال نخاعی حداقل است. درصد دقیقی از فلج در بیماران پس از این جراحی، به عوامل مختلفی از جمله نوع روش، شرایط زمینه ای و تخصص تیم جراحی بستگی دارد. به طور کلی، خطر فلج برای اکثر جراحی های ستون فقرات کمتر از 1٪ در نظر گرفته می شود. شایان ذکر است که انواع خاصی از جراحی تنگی کانال نخاع، مانند مواردی که جراحی در نزدیک گردن انجام می شود، ممکن است خطر بیشتری برای فلج داشته باشند.

بی حسی دست و پا از عوارض این عمل است؟

به طور کلی از عوارض جراحی تنگی کانال نخاع، بسته به محل تنگی کانال نخاعی، علائم می تواند شامل درد، بی حسی و ضعف در پاها، بازوها و دست ها باشد. اگر این بی حسی بیش از 3 ماه و یا تا یک سال طول بکشد ، ممکن است یکی از اعصاب گردن همچنان تحریک شده یا تحت فشار باشد که این شرایط نشان از نیاز به جراحی مجدد است. این امر پس از جراحی فیوژن ستون فقرات گردنی شایع تر است، اما ممکن است پس از جراحی تنگی کانال نخاع نیز اتفاق بیافتد.

برای کاهش عوارض بعد از جراحی تنگی کانال نخاع چه کنیم؟

اصولا دو یا سه روز پس از جراحی فرد بیمار از بیمارستان ترخیص می شود. محدود کردن برخی فعالیت‌ها در دوره ی پس از جراحی، طبق برنامه ای با زمان بندی های متعدد، به روند درمان کمک می کند.

اجتناب ازخم شدن، بلند کردن وسایل سنگین و رانندگی به ویژه در هفته اول پس از جراحی بسیار حائز اهمیت است. فعالیت هایی مانند کارهای خانه، ورزش و سیگار کشیدن می توانند باعث افزایش دوره نقاهت شوند و باید از این موارد خودداری شود. اصولا پزشک فهرستی از فعالیت‌هایی را که بیمار می‌تواند انجام دهد ویا انجام آنها ممنوع است، پوشش می‌دهد تا روند بهبودی موفقی را تضمین کند.

به طور کلی در حالی که فعالیت بیش از حد می تواند در روند بهبود پس از جراحی اختلال ایجاد کند، از نشستن طولانی مدت نیز بهتر است خودداری شود زیرا فعالیت بسیار کم نیز می تواند بر بهبودی تاثیر منفی بگذارد. پزشک می تواند به شما در تعیین یک جدول زمانی مناسب برای از سرگیری فعالیت های عادی کمک کند.

بسته به وسعت جراحی و محدودیت‌های بعد از عمل، پزشک ممکن است فیزیوتراپی را نیز توصیه کند. فیزیوتراپی معمولاً دو یا سه بار در هفته به مدت چهار تا شش هفته انجام می شود. فیزیوتراپ و پزشک شما تعیین خواهند کرد که آیا جلسات اضافی بعد از این بازه زمانی لازم است یا خیر.

اجتناب از مصرف سیگار و الکل، خوردن میوه و سبزیجات و غذاهای سالم و زود هضم، پانسمان و مراقبت های مداوم از محل زخم و مراجعه به پزشک به صورت مداوم در تمامی جلسات تعیین شده، همچنین پیروی از دستورات پزشک به صورت دقیق پس از جراحی می تواند تاثیر خوبی در بهبودی با کمترین عارضه داشته باشد.