خطرات و عوارض جراحی فیوژن کمر

جراحی اختلالات ستون فقرات کمری نیز مانند تمامی جراحی ها با خطرات بالقوه‌ای همراه است. پیشرفت‌های اخیر در مدیریت پس از عمل، تکنیک‌های جراحی و بیهوشی، میزان این عوارض را کاهش داده است. عوامل خطر مانند سن بالا، بیماری‌های زمینه‌ ای، گستردگی جراحی با توجه به میزان آسیب بیمار و وضعیت تغذیه بر احتمال بروز عوارض تأثیرگذارند.

عواملی مانند چاقی، دیابت، مصرف دخانیات، زمان طولانی جراحی و کم خونی، احتمال بروز این مشکلات را افزایش می‌دهند. هدف مطالعات اخیر، بررسی ارتباط بین سن بالا و بروز عوارض جراحی در بیماران کمری و بهینه‌ سازی راهکارهای کاهش خطرات مرتبط با این جراحی است.

عوارض جراحی فیوژن کمر شامل چه مواردی است؟

آگاهی از عوارض و خطرات ناشی از جراحی فیوژن ستون فقرات و کمر می‌تواند به بیماران کمک کند تا مسیر بهبودی را با آمادگی بیشتری طی کنند. پزشکان و تیم جراحی در تمامی مراحل توصیه های مراقبتی را ارائه می دهند تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود. اما این جراحی نیز همانند سایر اعمال جراحی، ممکن است با برخی عوارض همراه باشد.

عفونت

عفونت پس از جراحی ستون فقرات ممکن است منجر به افزایش درد، قرمزی، تورم یا ترشح در محل جراحی شود. عواملی که باعث ایجاد عفونت می شوند شامل شرایط بیمار مانند سن بالا، چاقی و سابقه مصرف سیگار، بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت و سوء تغذیه و عدم آماده‌سازی کافی محل جراحی است.

عدم جوش‌خوردگی مناسب (آرتروز کاذب)

در برخی موارد، مهره‌های فیوژن‌شده به درستی به یک ساختار استخوانی واحد تبدیل نمی‌شوند بلکه می‌تواند منجر به درد مداوم در کمر یا پاها، بی‌ثباتی ستون فقرات، محدودیت در بهبود عملکردی و نیاز به افزایش مصرف داروهای مسکن پس از جراحی شود.

عوارض مربوط به ایمپلنت

در این جراحی معمولاً از ایمپلنت‌هایی مانند پیچ، میله یا صفحات فلزی برای تثبیت ستون فقرات استفاده می‌شود. در موارد نادر، این ایمپلنت‌ها ممکن است شل شوند، دچار شکستگی شوند یا جابجا شوند که در چنین شرایطی، ممکن است نیاز به جراحی تجدید نظر برای جایگزینی یا اصلاح ایمپلنت‌ها باشد.

بیماری بخش مجاور

پس از جوش‌خوردن یک یا چند مهره، ممکن است مهره‌های مجاور دچار دژنراسیون (فرسایش) و بی‌ثباتی شوند. این عارضه می‌تواند منجر به درد و کاهش تحرک، افزایش فشار روی بخش‌های سالم ستون فقرات و یا نیاز به جراحی‌های تکمیلی باشد. این عارضه در ناحیه کمری، به ویژه در مهره‌های L4-L5، شیوع بیشتری دارد.

عوارض طولانی مدت جراحی فیوژن ستون فقرات کدام اند؟

جراحی فیوژن ستون فقرات از روش‌های جراحی برای تثبیت و کاهش درد در بیماران مبتلا به مشکلات جدی کمر و ستون فقرات است. این جراحی در عین عوارض احتمالی در کوتاه مدت، برخی از عوارض در بلند مدت را نیز شامل می شود که بیماران باید از آن‌ها آگاه باشند.

کاهش تحرک و انعطاف‌پذیری

یکی از مهم‌ ترین عوارض که نگرانی بیماران را به همراه دارد، از دست دادن انعطاف‌ پذیری ستون فقرات پس از جراحی است. هرچند این روش می‌تواند باعث کاهش درد و افزایش کیفیت زندگی شود، اما محدودیت‌هایی در حرکت ایجاد می‌کند.

میزان کاهش انعطاف‌ پذیری بستگی به تعداد مهره‌های درگیر شده دارد. در بیشتر موارد، تنها یک سطح یا دو مهره از ستون فقرات همجوشی می‌شود که این امر تأثیر محدودی بر انعطاف‌پذیری می گذارد. محل همجوشی نیز تأثیر زیادی بر احساس کاهش تحرک دارد. برای مثال، بیماران با فیوژن گردنی ممکن است کاهش حرکت بیشتری نسبت به بیماران با فیوژن کمری احساس کنند.

آسیب های عصبی دائمی

هدف اصلی جراحی فیوژن، کاهش فشار بر اعصاب و بهبود علائم مرتبط است، اما در برخی موارد، بیماران ممکن است پس از جراحی دچار دردهای عصبی شوند. این علائم می‌توانند شامل بی‌حسی، سوزن‌ سوزن شدن یا سوزش در نواحی مختلف بدن مانند پاها، کمر یا بازوها باشند. روند بهبود آسیب عصبی می‌تواند تا دو سال طول بکشد و در موارد نادر، ممکن است دائمی باشد. به‌ ویژه اگر عصب پیش از جراحی برای مدت طولانی تحت فشار بوده باشد.

بیماری بخش‌های مجاور

برخی بیماران ممکن است پس از جراحی دچار مشکلاتی در مهره‌های مجاور محل فیوژن شوند. این مشکل ممکن است ناشی از افزایش فشار بر این مهره‌ها پس از همجوشی باشد یا در نتیجه پیشرفت بیماری فرسایش دیسک (دژنراتیو) رخ دهد. شدت این عارضه در افراد مختلف متفاوت است؛ برخی بیماران هیچ‌ گونه علائمی را تجربه نمی‌کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است نیاز به درمان‌های تکمیلی داشته باشند.

نیاز به جراحی مجدد

بررسی‌ها نشان می‌دهند که حدود 8 تا 45 درصد بیماران پس از جراحی فیوژن ستون فقرات ممکن است نیاز به جراحی مجدد داشته باشند. دلایل اصلی این مسئله شامل تنگی مجدد کانال نخاعی، عدم همجوشی کامل، مشکلات ایمپلنت و عفونت‌های پس از جراحی است. برای کاهش احتمال بروز این مشکلات، پزشکان اقدامات پیشگیرانه‌ ای مانند انتخاب دقیق بیماران، برنامه‌های تقویت استخوان و کنترل دقیق عفونت را در نظر می‌گیرند.

آیا می توانیم عوارض بعد از عمل فیوژن کمر را کاهش دهیم؟

پیش از عمل جراحی فیوژن کمر، آمادگی بیمار به اندازه کافی می‌تواند نقش مهمی در کاهش عوارض و بهبود سریع‌ تر بیمار داشته باشد. ترک سیگار یکی از اقدامات بسیار مهم است، زیرا مصرف آن می‌تواند روند جوش خوردن مهره‌ها را مختل کرده و دردهای گردن و کمر را تشدید کند. کنترل وزن نیز اهمیت زیادی دارد، چرا که فشار اضافی بر دیسک کمر و مفاصل ستون فقرات می‌تواند روند بهبودی را کندتر کند.

علاوه بر این، بیماران دیابتی باید سطح قند خون خود را در حد مطلوب نگه دارند تا از افزایش خطر عفونت جلوگیری شود. در مواردی که نیاز به استفاده از ایمپلنت وجود دارد، درمان پوکی استخوان اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، زیرا استحکام استخوان‌ها تأثیر مستقیم بر موفقیت عمل دارد. همچنین، قطع مصرف داروهای رقیق‌کننده خون و انجام معاینات پزشکی پیش از عمل، مانند بررسی وضعیت قلب و ریه، برای کاهش خطرات احتمالی ضروری است.

پس از عمل، مراقبت‌های صحیح به بیمار کمک می‌کند تا سریع‌تر به زندگی عادی بازگردد. بسته به نوع جراحی، ممکن است بیمار نیاز به استفاده از گردنبند یا کمربند طبی داشته باشد تا فشار بر ناحیه جراحی‌ شده کمتر شود. در برخی موارد، لوله‌های تخلیه خون برای جلوگیری از تجمع مایعات در ناحیه جراحی به‌ طور موقت استفاده می‌شود.

حرکت زودهنگام بیمار و نرمش های سبک، حتی به میزان اندک، می‌تواند در کاهش عوارضی مانند لخته شدن خون و سفتی عضلات موثر باشد. بسته به شدت و نوع جراحی، بیمار معمولاً بین یک تا چهار روز در بیمارستان بستری خواهد بود و بهبودی کامل زخم‌ها بین 7 تا 14 روز طول می‌کشد. در نهایت، رعایت توصیه‌های پزشک و انجام مراقبت‌های لازم، از جمله مدیریت درد و محدود کردن حرکات ناگهانی، می‌تواند دوره نقاهت را کوتاه‌تر کرده و احتمال عوارض پس از عمل را کاهش دهد.

چگونه به کاهش عوارض عمل فیوژن کمر کمک کنیم؟

پس از انجام عمل جراحی فیوژن ستون فقرات، انجام اقدامات پیشگیرانه برای به حداقل رساندن خطر عوارض و اطمینان از بهبودی موفقیت‌آمیز بسیار مهم است. با پیروی از دستورالعمل‌های ارائه‌ شده توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی و سبک زندگی سالم، بیماران می‌توانند به میزان قابل‌ توجهی احتمال بروز عوارض پس از جراحی را کاهش دهند.

رعایت دقیق دستورالعمل‌های پس از جراحی

پیروی از توصیه‌های پزشک در مورد فعالیت‌های روزمره، مراقبت از زخم، مصرف داروها و انجام فیزیوتراپی به بهبود سریع‌تر و کاهش خطر عفونت کمک می‌کند.

حفظ سبک زندگی سالم

رعایت تغذیه مناسب مانند مصرف رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی به بازسازی بافت‌ها و تقویت استخوان‌ها کمک می‌کند. نوشیدن آب کافی باعث بهبود گردش خون و عملکرد بهینه بدن در فرآیند ترمیم زخم می‌شود. عدم مصرف نیکوتین و ترک سیگار تأثیر بسزایی در بهبود زخم و موفقیت فرآیند فیوژن دارد. برخی جراحان توصیه می‌کنند این اقدام حتی قبل از جراحی انجام شود.

مدیریت درد و مصرف داروها

استفاده از داروهای مسکن طبق تجویز پزشک به کاهش درد و التهاب کمک می‌کند. حائز اهمیت است که مصرف بیش‌ازحد داروهای ضد درد می‌تواند عوارضی مانند یبوست، تهوع و وابستگی ایجاد کند. تکنیک‌های جایگزین مانند کمپرس یخ، گرما درمانی، روش‌های آرام‌سازی و تمرینات فیزیوتراپی می‌توانند در کنترل درد مؤثر باشند.

فعالیت بدنی مناسب و فیزیوتراپی

انجام حرکات اصلاحی و فیزیوتراپی طبق توصیه جراح به تقویت ستون فقرات و افزایش انعطاف‌پذیری کمک می‌کند. تمرینات استقامتی و قلبی‌عروقی نیز برای جلوگیری از آسیب‌های مکرر توصیه می‌شوند.

حفظ وضعیت بدنی و مکانیک صحیح بدن

رعایت اصول ارگونومی هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن از وارد شدن فشار اضافی به ستون فقرات جلوگیری می‌کند. هنگام بلند کردن اجسام، باید از زانو خم شد و نیروی حرکت را از ران‌ها گرفت، نه از کمر.

پیگیری جلسات معاینه پس از جراحی

مراجعه منظم به جراح برای بررسی روند بهبود، ارزیابی همجوشی مهره‌ها و رفع مشکلات احتمالی ضروری است. شفافیت در گزارش علائم و بیان هرگونه نگرانی به پزشک کمک می‌کند تا از بروز عوارض پیشگیری کند.

استفاده از ابزار کمکی

در صورت نیاز، استفاده از واکر یا عصا می‌تواند به بهبود تحرک و جلوگیری از سقوط کمک کند. همچنین بهره‌ گیری از صندلی‌های طبی، بالش‌های حمایتی یا تشک‌های مخصوص می‌تواند راحتی بیمار را افزایش داده و فشار روی ستون فقرات را کاهش دهد.

در طول درمان و در حین جراحی نگران چه عوارضی باشیم؟

برخی از عوارض و خطرات ممکن است در طول جراحی بیماران را تهدید کند. این آسیب ها عموما در اثر خطا های پزشکی یا آسیب بیش از حد به ستون فقرات و شرایط بدنی نامساعد بیمار است.

برخی از این خطرات شامل موارد زیر است:

آسیب عصبی حین جراحی

آسیب عصبی در حین جراحی ممکن است باعث درد، بی‌حسی، ضعف عضلانی و کاهش یا از دست دادن حس در نواحی خاص بدن پس از جراحی شود. درمان نواحی تحتانی ستون فقرات و زمان‌های طولانی‌ تر جراحی می‌توانند خطر آسیب‌های عصبی را افزایش دهند. در برخی موارد، این آسیب‌ها موقتی هستند و به مرور زمان بهبود می‌یابند، اما در موارد دیگر ممکن است دائمی باشند.

خونریزی

از دست دادن خون در حین جراحی امری طبیعی است، اما برخی عوامل خطر می‌توانند میزان خونریزی را افزایش دهند. از جمله این عوامل تعداد بیشتر سطوح مهره‌ای که تحت فیوژن قرار می‌گیرند است. باریک شدن شدید کانال نخاعی و سطوح پایین هموگلوبین قبل از جراحی نیز می تواند از دیگر دلایل باشد. مدیریت خونریزی از طریق تکنیک‌های جراحی کم‌ تهاجمی، کنترل دقیق هموستاز و استفاده از بیهوشی با فشار خون کنترل‌شده انجام می‌شود.

آیا جراحی فیوژن کمر فلج کننده است؟

احتمال فلج شدن بیماران پس از جراحی فیوژن ستون فقرات حداقل است. ابتلا به این عارضه به عوامل مختلفی از جمله نوع و روش درمان، شرایط زمینه و سلامت عمومی بیمار و تخصص تیم جراحی بستگی دارد. به طور کلی، خطر فلج برای اکثر جراحی های ستون فقرات کمتر از 1٪ در نظر گرفته می شود. شایان ذکر است که انواع خاصی از جراحی فیوژن کمر که بخش زیادی از ستون فقرات در گیر است، ممکن است خطر بیشتری برای فلج داشته باشند.

تاثیر انتخاب بهترین جراح در کاهش عوارض جراحی فیوژن کمر

اعمال جراحی فیوژن کمر در قسمت حساسی از بدن صورت می گیرد و بنابراین انتخاب جراح مناسب برای این جراحی از مهم ترین اقدامات قبل از تصمیم به عمل است. ستون فقرات شامل عصب های متعددی می شود که هر یک از آنها مسئولیت کنترل و تحرک قسمتی از بدن را به عهده دارند بنابراین تحقیق لازم برای انتخاب جراح مهم است. اصولا توسط متخصصین ارتوپد یا مغز و اعصاب صورت می گیرد. جراح منتخب باید دارای تجربه کافی، تبحر و علم ودانش برای انجام این اقدام را داشته باشد.