کاشت ابرو در بارداری و شیردهی

بدن زنان در طول دوران بارداری دچار تغییرات زیادی می‌شود. مهم‌ترین تغییرات در این دوران، در اثر به هم خوردن تعادل‌های هورمونی در بدن زنان رخ می‌دهد. این تغییرات هورمونی بعد از زایمان باعث ریزش موی سر و ابروهای زنان می‌شود. بسته به شرایط بیمار، میزان ریزش مو متغیر است. در صورت انجام کاشت ابرو در دوران بارداری و شیردهی، ممکن است این تغییرات هورمونی با تأثیر بر روی فولیکول‌ موهای کاشته شده، منجر به ریزش آن‌ها شوند. البته اغلب ریزش موی ابروها در زنان باردار، موقتی و طبیعی است و بعد از گذشت مدتی، چرخه رویش و رشد مو به حالت طبیعی باز می‌گردد.

از سوی دیگر، یکی دیگر از دلایل ریزش مو میزان استرس و اضطراب زنان باردار است. تغییرات هورمونی و همچنین عمل کاشت ابروها در بارداری و شیردهی، ممکن است باعث افزایش میزان استرس، اضطراب، فشار روانی و جسمی زنان باردار ‌شوند. این استرس‌ها می‌توانند مشکلات زیادی مانند پاره شدن کیسه آب و زایمان زودرس را برای مادر و جنین ایجاد کنند.

کاشت ابرو در زمره عمل‌های زیبایی است که با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. این عمل مانند هر جراحی دیگری عوارضی را به همراه دارد. برای بهبود عوارض ناشی از عمل کاشت ابرو، بیماران باید بعد از عمل، به مدت چند روز از داروهایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضددرد، ضدخارش و ضدالتهاب استفاده کنند. داروهای مورداستفاده بعد از عمل، ممکن است عوارضی را برای مادر و جنین به همراه داشته باشند.

در طول دوران بارداری، رشد کامل و سلامت جنین به نحوه تغذیه و سلامت مادر بستگی دارد. در این دوران به دلیل تغذیه جنین از بدن مادر، تزریق هر نوع ماده یا دارو به بدن مادر می‌تواند از طریق خون و بند ناف وارد بدن جنین شده و عوارضی را برای هر دو به همراه داشته باشد.

با توجه به این ‌که کاشت ابرو، یک جراحی زیبایی و غیر اورژانسی است متخصصان معتقدند به دلیل احتمال آسیب رسیدن به جنین و مادر، کاشت ابرو در دوران بارداری و شیردهی انجام نشود. زنان باردار می‌توانند این عمل را در زمان مناسب بعد از زایمان انجام دهند.

آیا کاشت ابرو در دوران بارداری عوارض دارد؟

بسیاری از متخصصان بر این باورند که باید از انجام عمل کاشت ابرو در دوران بارداری به دلیل داشتن عوارض مختلف بر روی مادر و جنین، خودداری شود. این عوارض عبارتند از:

• اثر بی‌حسی موضعی مورد استفاده در عمل کاشت ابرو بر روی جنین

یکی از دلایل نامناسب بودن شرایط زنان برای کاشت ابرو در دوران بارداری، بی‌حسی موضعی مورد استفاده در حین عمل برای کاهش درد است. این ماده ممکن است بر روی جنین و رشد او تأثیر منفی بگذارد. از سوی دیگر، کاشت ابرو بدون بی‌حسی، برای بیماران به خصوص برای زنان در دوران بارداری بسیار سخت است. عمل کاشت ابرو بدون بیهوشی یا بی‌حسی می‌تواند علاوه بر ایجاد درد باعث ایجاد استرس و اضطراب در زنان باردار شود. همچنین، بعد از عمل کاشت ابروها، داروهایی برای کاهش خطر ابتلا به عفونت و التهاب برای بیماران تجویز می‌شود که استفاده از این داروها می‌تواند برای جنین بسیار خطرناک باشد.

• ریزش موی ناشی از تغییرات هورمونی در دوران بارداری

در حالت طبیعی، حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد از مو و ابروها در فاز آناژن یا رشد بوده و ۱۰ تا ۱۵ درصد اصطلاحاً در حالت استراحت قرار می‌گیرند. بعد از اتمام فرایند استراحت این موها ریخته و موهای جدید رشد می‌کنند. در طول بارداری با افزایش سطح استروژن در بدن زنان، چرخه رشد فولیکول‌های مو تحت تأثیر قرار گرفته و برای مدت طولانی‌تری در فاز آناژن باقی می‌مانند. این تغییر هورمونی باعث رشد بیشتر و ضخیم‌تر شدن موها می‌شود.

حدود ۳ تا ۴ ماه پس از زایمان، افت ناگهانی این هورمون‌ها چرخه رشد مو را مختل کرده و موها را به حالت استراحت می‌برد. بنابراین در این زمان، به دلیل تغییرات و نوسانات هورمونی ریزش ابروها رخ می‌دهد. البته این وضعیت با توجه به عملکرد بدن افراد مختلف، متفاوت است. در حالی که ریزش مو در برخی از زنان به طور طبیعی رخ می‌دهد، برخی از آن‌‌ها ریزش موی غیرطبیعی و زیادی را تجربه می‌کنند. اغلب این ریزش‌ها طبیعی و موقت هستند و در عرض ۶ تا ۱۰ ماه، موها به چرخه رشد قبلی خود باز می‌گردند.

در صورت کاشت ابرو در دوران بارداری، ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی و برخی عوامل دیگر مانند فقر آهن (در طول دوران بارداری)، موهای کاشته شده ابروها دچار ریزش شوند. به دلیل عدم اطمینان نسبت به دائمی یا موقتی بودن ریزش موی ابروها در دوران بارداری و پس از آن، زنان باردار در زمره افراد مناسب برای کاشت ابرو قرار نمی‌گیرند.

• استرس و فشار روحی و جسمی

ایجاد استرس و فشارهای روحی و روانی ناشی از عمل کاشت ابرو در دوران بارداری و داروهای مورد استفاده حین عمل، ممکن است برای مادر و جنین مشکلات جدی را به وجود آورند.

کاشت ابرو در دوران شیردهی

نگرانی اصلی در مورد کاشت ابرو در دوران شیردهی، خطر انتقال مواد بیهوشی و بی‌حسی و سایر داروهای بعد از عمل مانند آنتی‌بیوتیک‌ها از طریق شیر مادر به نوزاد است. این مواد می‌توانند به طور بالقوه بر رشد، تکامل و سلامتی نوزاد تأثیر بگذارند. برخی از افراد هم در صورت تمایل برای کاشت ابرو در این دوران بهتر است این عمل را بعد از ۶ ماهگی (به دلیل حساس بودن و روند تکامل و رشد سیستم گوارشی نوزاد تا قبل از ۶ ماهگی) انجام دهند.

 اثرات داروی بیهوشی ظرف مدت چند ساعت از بین می‌رود ولی به دلیل استفاده از داروهای بعد از عمل مانند آنتی‌بیوتیک‌ها بهتر است مادر چند روز از شیر دادن مستقیم به نوزاد خود خودداری کند. بیمار می‌تواند شیر مورد نیاز نوزاد را به میزان لازم قبل از عمل تهیه کرده و در یخچال نگهداری کند یا برای چند روز برای تغذیه نوزاد از شیرخشک استفاده کند.

در صورتی که بیمار بعد از زایمان، (به هر دلیلی) قادر به شیر دادن به نوزاد خود نباشد، در صورت تمایل می‌تواند نسبت به کاشت ابرو اقدام کند. البته با توجه به تغییرات هورمونی در دوران بارداری و ریزش مو بعد از زایمان و همچنین به منظور کسب بهترین نتایج از عمل کاشت ابرو، بهتر است تا زمان بازگشت بدن مادر به شرایط نرمال و چرخه طبیعی رویش مو، از انجام عمل کاشت ابرو در دوران شیردهی خودداری شود. بنا بر توصیه پزشکان، بهترین زمان برای کاشت ابرو یک سال پس از زایمان است.

تأثیر دوران بارداری و شیردهی در نتیجه کاشت ابرو

کاشت ابرو در دوران بارداری و شیردهی می‌تواند از طرق مختلفی بر روی نتایج عمل کاشت ابرو تأثیر بگذارد. این موارد عبارتند از:

• تحت تأثیر قرارگرفتن روند بهبودی و نتیجه کاشت ابرو در اثر استرس و اضطراب مادر

• عدم کسب نتیجه مطلوب از عمل کاشت ابرو به دلیل تأثیر نامطلوب تغییرات هورمونی بدن زنان در دوران بارداری و شیردهی بر نحوه رشد گرافت‌ها و موهای کاشته شده در ابروها

• احتمال تشدید برخی عوارض مانند عفونت و خونریزی در محل ابروها و تأثیر منفی آن بر روی نتایج عمل

بنابراین، به منظور کسب بهترین نتایج بعد از عمل و جهت به حداقل رساندن میزان خطر برای مادر و نوزاد بهتر است از عمل کاشت ابرو در بارداری و شیردهی خودداری شود.